ملت ها و دولت های مسول جهان معامله استخباراتی با یک گروه استبدادی و خشن و مخالف حقوق انسان و به ویژه حقوق زنان را قبول ندارند دلایل این عدم اقبال جهانی به گروه طالبان:
۱- با همه تلاش های طالبان و حامیان استخباراتی این گروه، جهان از به رسمیت شناخت طالبان- از این جهت که یک قومی و مذهبی تند رو و مخالف ارزش های اسلامی و انسانی است- به عنوان یک حکومت مشروع سربازده است و این گروه را به عنوان یک عضو مسول جامعه جهانی به رسمیت نشناخته است.
۲- ملت های آزاده، نهادهای دموکراتیک و رسانه های آزاد و مسول جهانی و مراکز حامی حقوق زن و حقوق بشر هر روز علیه نقض حقوق بشر و حقوق زنان و نقض حقوق شهروندی شهروندان کشور توسط این گروه بیانیه و اعلامیه صادر می‌کنند و اقدامات ضد حقوق بشری و حقوق زن این گروه را تقبیح و محکوم می‌کنند.
۳- به رغم لابی‌های بین المللی و داخلی فعال در سازمان ملل و سایر نهادی های غربی و منطقه ای، سازمان ملل و سازمان کنفرانس اسلامی و دنیای اسلام از به رسمیت شناختن حکومت این گروه افراطی خود داری کرده اند.
۴- ایران و پاکستان و کشورهای آسیای میانه و دنیای عرب و ترکیه به رغم حمایت های اولیه از این گروه تندروِ افراطی از حضور این گروه به عنوان یک دولت در کابل به ستوه آمده است. تلاش‌های این کشورها برای اصلاح داخلی و ترمیم وجهه تروریستی و افراطی این گروه به جایی نرسیده است.
۵- مردم افغانستان به ویژه جامعه و زنان سرافراز کشور، همچنان به مبارزات مدنی خود علیه این گروه ادامه می‌دهند. تفاوت اساسی که اتفاق افتاده این است که ترس از رعب و وحشت و دهشت طالبان از میان رفته است. و این حرکت ها و اقدامات حق طلبانه در تصمیمات و اقدامات جهانی و صدور اعلامیه ها و جریان سازی علیه گروه طالبان بسیار موثر بوده است.
۶- رشد گروه های تروریستی زیر حمایت این گروه افراطی به عنوان یک تهدید منطقه ای و جهانی، بسیاری از قدرت های منطقه ای و جهانی را نگران ساخته است.
۷- آخرین مورد از اقدامات ضد طالبان اعلامیه ۸۰ کشور جهان در رد و محکومیت فرمان‌های رو به تزاید پیشوای ملیشه های طالب در حصر و حبس روز افزون زنان افغانستان است. با توجه به این وضعیت مساعد ملی و بین المللی علیه گروه افراطی و تندرو طالب؛ ایجاب می‌کند که صفوف سیاسیون و نخبگان افغانستان متحدتر گردد و مبارزات عدالت خواهانه و آزادی طلبانه برای شکست این گروه در ابعاد مختلف شدت یابد.
